Betty & Matt

Daar zitten ze, samen voor het beeldscherm. Ieder met een eigen relatieverleden. Maar ze zien eruit als een jong stel met prille verkering. En zo voelen ze zich ook.

Vanaf het allereerste telefoongesprek wisten ze: dit klopt. Enkele maanden na hun ontmoeting brak zij haar pols en bleef hij 3 weken om haar te verzorgen. De verliefde gevoelens kwamen snel. “En dat op onze leeftijd!” Wonderen bestaan, vinden ze.

Laat je inspireren door het mooie verhaal van Betty (74) en Matt (75).

Niet gelukkig

Na een huwelijk van 25 jaar heeft Betty afscheid moeten nemen van haar echtgenoot. Toen ze weer toe was aan een nieuw persoon in haar leven, richtte ze zich tot verschillende relatiebemiddelingsbureaus. Zonder succes. PartnerSelect was het laatste dat ze wilde proberen.

Ook Matt verloor zijn echtgenote. Hij was 51 jaar getrouwd. De laatste jaren van de ziekte van zijn vrouw waren niet makkelijk. Hij cijferde zichzelf weg en wilde het tot een goed einde brengen. “Mam, geen zorgen over pap. Wij zorgen voor hem,” zeiden zijn kinderen. En dat doen ze. Hun contact is hecht.

Toch voelde Matt zich eenzaam. Hij had er genoeg van om alleen op te staan en alleen naar bed te gaan. Op een dag vroeg zijn dochter hoe het écht met hem ging. “Als ik heel eerlijk ben, is het gewoon klote,” antwoordde hij. Een paar dagen later had zij zijn inschrijving bij PartnerSelect geregeld. “Pap, ik heb ze gesproken en het klonk goed. Er komt iemand voor een intakegesprek.”

Lachen tijdens het intakegesprek

Samen met zijn dochter voerde Matt het intakegesprek. Dat de zoektocht naar een partner óók leuk kan zijn, werd meteen duidelijk. “Ik zei dat ik een vrouw tussen de 20 en 22 jaar zocht. Daar hebben we hard om gelachen!”

Betty had het gevoel dat ze meteen goed begrepen werd. Het contact met haar matchmaker was vertrouwd en persoonlijk. Maar na een aantal voorstellen – of het gebrek daaraan – gaf ze de hoop bijna op. ‘Het is goed geweest’, dacht ze. Ze gaf het tot de zomer de tijd. Daarna zou ze zich uitschrijven. “Dan is het gewoon niet meer voor mij.”

Het voorstel

‘Op hoop van zegen’, dacht Betty bij haar 9e voorstel. Haar matchmaker was zó enthousiast, dat ze wel extra nieuwsgierig was.
Voor Matt kwam het eerste voorstel snel. Dat hij er maar één nodig zou hebben, had hij niet kunnen bedenken. Zijn dochter was ook hier nauw bij betrokken. “We hebben een heel lieve vrouw voor hem,” zei zijn matchmaker.
Matt belde haar meteen op. Het voelde nu al vertrouwd. Hij vroeg Betty waar ze elkaar zouden ontmoeten: “ergens tussenin, bij jou of bij mij?”

Eerste date

Op Hemelvaartsdag stond hij bij haar voor de deur. Achter de grote bos bloemen zag ze hem bijna niet staan.
“Wat ik dacht toen ik hem voor het eerst zag?” Betty denkt even na. “Ik houd mijn oren wel even dicht,” grapt Matt.
“Hij is een beetje fors, dacht ik.” Ze moet lachen. “Maar dat ben ik ook.” Verder dacht ze niks. Dat hoefde ook niet, omdat alles vanzelf ging. Ze vermoedt dat ze 25 jaar geleden had gezegd dat het haar type niet was. “Nu kon het me geen worst schelen of het wel of niet mijn type was,” zegt ze resoluut. “Het klopte gewoon!”

Onafscheidelijk

Sinds die dag zijn ze onafscheidelijk. De eerste ontmoeting duurde meteen van vroeg tot laat. Ze hadden geen één keer een ongemakkelijke stilte of het gevoel dat ze niet wisten wat ze moesten zeggen.
Op de terugweg naar huis belde Matt zijn dochter. “Het klikte meteen,” vertelde hij haar. “Het is zo’n lieve en zachte vrouw.” Zijn dochter hoorde meteen hoe bijzonder het was. “Pap, ik heb jou nog nooit zo horen praten als nu..”

Drie weken bij elkaar

Ze hoefden er niet over na te denken of ze elkaar nog eens wilden zien. Het ging vanzelf. Ze bleven steeds wat langer bij elkaar. Tot hun eigen verbazing kwamen de verliefde gevoelens snel.

Op de dag dat Matt terugkwam van een vakantie met familie naar Turkije, belde Betty hem op. Ze had haar pols gebroken. Matt moest ernaartoe, maar “verdomme, ik had geen auto”. Met alleen een plastic zak met vakantiekleren, zette zijn zoon hem af. Liefdevol verzorgde hij haar. Voor ze het wisten, waren er drie weken om. En dat pas een paar maanden na hun eerste ontmoeting. “We waren ineens altijd samen. Hoe kan het eigenlijk dat er helemaal geen irritaties waren?” vraagt Betty zich af. “Zo bijzonder!”

Omarmd door familie en vrienden

Op een groot feest in het café van zijn zoon, leerde Betty – met haar pols nog in het gips – familie en vrienden van Matt kennen. Iedereen wist dat ze kwam. ‘Daar zit Betty, mijn nieuwe vriendin,’ verkondigde Matt.
Zijn kinderen had ze al eerder ontmoet. “Dat klikte. Het voelde zo ongedwongen,” vertelt Betty. Voor Matt van groot belang. “Nu vliegen ze elkaar om de nek alsof het altijd zo is geweest.”
“Het is een heel fijn gevoel dat ze het normaal vinden dat ik dat doe,” zegt Betty. “Dat ik erbij hoor.” Zijn kinderen zien hoe gelukkig hun vader nu is. Matt zal nooit vergeten hoe zijn zoon en dochter ‘Trots op jou’ van Ben Valkenburg zongen.

Ook andersom heeft Betty’s familie Matt omarmd. Omdat ze voorheen vaak alleen thuis was met kerst, kan ze zich nog steeds niet voorstellen dat ze dat dit jaar samen met iemand viert. Met oud & nieuw zelfs naar Zwitserland. Het wordt een speciale kerst.

Waarom het past

“Ik vraag mezelf ook wel eens af waarom het zo goed werkt tussen ons,” zegt Betty. “Maar het klopt gewoon. Het hoort zo.” Ze had van tevoren geen persoon in haar hoofd. Alleen iemand met wie ze kon lachen en stomme streken kon uithalen. En die heeft ze gevonden. “Het is een kwibus,” lacht ze. “Ik kan hem goed voor de gek houden.”

Ze doen alles samen. Ook de boodschappen, want Matt wil niet dat Betty moet gaan sjouwen. Alles wordt overlegd. Er is geen druk van dingen die moeten. Ze voelen zich als een jong stel dat net verkering heeft. “Alles wat ze doet vind ik leuk en lief.” In de relatie staan eerlijkheid en betrouwbaarheid voor hen beiden centraal.

Liefdessymbolen

Als symbool voor hun liefde hebben ze vorige week vriendschapsringen gekocht. “Met kerst gaan we die aan elkaar cadeau doen.”
Vaak neemt hij een bloemetje voor haar mee. “Dat moet je niet doen,” zegt zij dan. Waarop hij reageert: “Maar dat ben je waard.”

Van elkaar genieten

Voor de toekomst houden ze hun opties open. Ze zien elkaar nu minstens twee keer per week. Ze zijn er nog steeds verbaasd over hoe fijn ze het samen hebben. “Hoe kan dit nou nog?” Maar zolang het nog duurt – “en we gaan ervan uit dat het nog heel lang duurt” – genieten ze van elke seconde van hun tijd samen.

Van de kinderen hebben ze een weekend romantisch hotel cadeau gekregen. En zo doen ze nog veel meer leuke dingen. Misschien komt ze ooit nog eens bij hem wonen. Maar ze houden hun opties open. Ze hebben allebei een rugzakje op relatiegebied. “Dit is voor ons uniek. We willen niet op de zaken vooruit lopen.”

Ervaring met PartnerSelect

“De manier waarop PartnerSelect te werk gaat, is heel mooi,” concludeert Matt. “Dat je eerst afzonderlijk met iemand gaat praten. Over wat je fijn en niet fijn vindt. En dat dat gesprek dan ook nog zo leuk kan zijn.”

Over hun tip zijn ze eensgezind en kort: gewoon DOEN. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn, vinden ze. “Je moet niet afwachten of bij de pakken neer zitten.” Maar ze weten ook dat dat niet altijd makkelijk is. “Ik dacht ook, op mijn leeftijd lukt het gewoon niet meer,” zegt Betty. “En dan ineens is het daar. Ongelooflijk. Wonderen gebeuren.”

Ze zijn gewoon stapelgek op elkaar. Hebben alles voor elkaar over. Niks is teveel. “Voorheen was ik vinnig en kortaf,” zegt Matt. “Dankzij Betty ben een ander persoon.”

Ze kijken niet terug, maar vooruit. Naar alles wat ze elkaar te bieden hebben.

Door: Annabel Molleman